Skip to content 
Democracy and constitution
Democracy and Common Law Frameworks: The United Kingdom exemplifies a democracy that operates without a unified, written constitution. Instead, it relies on an unwritten constitution composed of statutes, common law, conventions, and key historical documents such as the Magna Carta (1215) and the Bill of Rights (1689). These components collectively uphold principles like parliamentary sovereignty and the rule of law, guiding the democratic process without a singular codified document.
Like the UK, other democracies also function without a single formal constitution:
- New Zealand: Governed by a combination of statutes, such as the Constitution Act 1986, common law, and established conventions, New Zealand lacks a consolidated constitutional document.
- Israel: While it does not possess a comprehensive written constitution, Israel operates under a series of Basic Laws that act as a de facto constitutional framework, supporting its democratic governance and parliamentary practices.
These nations illustrate how democratic systems can thrive on a foundation of evolving legal traditions and legislative frameworks, in contrast to countries like the United States, which adheres to a rigid, written constitution.
انگلستان به‌عنوان یک نمونه برجسته از کشورهای دموکراتیک شناخته می‌شود که فاقد قانون اساسی مکتوب واحد است. این کشور با استفاده از یک قانون اساسی نانوشته عمل می‌کند که متشکل از قوانین مصوب، حقوق عرفی، قراردادها و اسناد تاریخی مانند مگنا کارتا (۱۲۱۵) و منشور حقوق (۱۶۸۹) است. این عناصر به‌طور مجموع نظام دموکراتیک کشور را که شامل حاکمیت پارلمانی و حاکمیت قانون است، هدایت می‌کنند، بدون اینکه در یک سند واحد مدون شده باشند.
دیگر دموکراسی‌هایی که فاقد قانون اساسی مکتوب واحد هستند عبارتند از:
- نیوزیلند: دارای قانون اساسی است که بر پایه قوانین مصوب مانند قانون اساسی ۱۹۸۶، حقوق عرفی و قراردادها استوار است، اما فاقد یک سند قانون اساسی رسمی واحد است.
- اسرائیل: دارای مجموعه‌ای از قوانین اساسی است که به‌عنوان قانون اساسی جزئی عمل می‌کنند، اما فاقد یک قانون اساسی مکتوب جامع است و دموکراسی آن بر پایه این قوانین و رویه‌های پارلمانی استوار است.
این کشورها به سنت‌های حقوقی در حال تحول و چارچوب‌های قانونی متکی هستند تا سیستم‌های دموکراتیک خود را حفظ کنند، در حالی که کشورهایی مانند ایالات متحده دارای قانون اساسی مکتوب و رسمی هستند.
